Eerste kilometers in WA

Lieve lezer,

Na de Northern Territory uitgevlucht te zijn, kwamen we aan bij de grens met Western Australia. Blijkbaar zijn de grenscontroles niet alleen streng als je het land in komt, maar ook als je een andere staat ingaat. Gelukkig is onze auto zo vol dat niemand het in zijn hoofd zou halen deze te doorzoeken, dat zou een kleine ramp zijn geweest... Maar na braaf nee-geknikt te hebben op de vraag of we honing mee hadden, kregen we te horen dat het nu anderhalf uur vroeger was en dat we door mochten rijden.

De eerste stop in WA was bij Lake Argyle, het grootste man-made meer in Australië. We verheugden ons vooral op de camping met infinity pool, even ontspannen! Na aankomst duurde het dan ook niet lang of we lagen te dobberen in het zwembad :) De volgende dag vroegen onze buren of we zin hadden om met hun four wheel drive wat leuke weggetjes op te zoeken. Dat wilden wij natuurlijk wel! Eerst reden we naar wat mooie look outs, maar daarna zochten we toch echt een goede unsealed road op. Na veel gehobbel kwamen uit bij de spillover creek. Er zouden hier heel veel vogels te zien zijn, maar de whip snake was toch wel ons hoogtepunt. Geheel tegen elk slangenadvies in begon Lau te rennen en te gillen. Ze werd niet gebeten, maar jammer genoeg had ze wel de camera vast. Een mooie foto van het beest nemen zat er dus niet in. 's Avonds gingen we met dezelfde buren de zonsondergang bewonderen vanaf een punt dat enkel te bereiken is met een 4WD. De zonsondergang was adembenemend, maar het leukste was dat Steef terug mocht rijden! Hij was een beetje huiverig om na vier maanden weer te moeten schakelen, maar dat was gelukkig zo gewend. Het was genieten voor zowel Steef als onze buurman, die erg trots was op zijn autootje.

Na afscheid te hebben genomen van onze buren was het tijd om door te rijden richting Broome. Met een stopover in Fitzroy Crossing kwamen we na twaalf uur rijden aan in dit mooie kustplaatsje. Meteen bij aankomst begrepen we waarom iedereen verliefd wordt op Broome. Rode rotsen, sneeuwwit zand en een helderblauwe zee. Uiteindelijk zijn we hier vier nachten gebleven om te wandelen over Cable Beach, het uitzicht te bewonderen vanaf Gantheaume Point en de oudste openluchtbioscoop van Australië te bezoeken. Helaas waren de kaartjes voor dit laatste belachelijk duur en zagen de strandstoelen er alles behalve comfortabel uit, dus is het bij kijken gebleven.

Na vier nachten braken we onze tent weer af om verder te rijden, nu naar Port Hedland. Dat is een grote havenstad waar verder niet zoveel te beleven valt, dus we hadden verwacht hier twee nachtjes te blijven om daarna weer door te gaan. De twee nachten werden er vier, dankzij onze bandenspecialist Stefan die wel even de banden op ging pompen, wat natuurlijk resulteerde in zo goed als lege banden... Gelukkig konden we het goed vinden met een Zweeds stel en kon die jongen ons vertellen dat we het benzinestation nog wel zouden redden. In die extra dagen konden wij genieten van gigantische schepen in de haven, van eindeloos lange treinen en van wel zeker tien schildpadden in de zee. Op ditzelfde strand kwamen we ook meneer krab tegen, deze was ongeveer hetzelfde formaat als Stefan's slippers en hij begon zelfs met die dingen te knuffelen!

Na het hartverscheurende afscheid tussen meneer krab en Stefan's slippers was het helaas tijd om naar Karijini national park te gaan. Deze staat bekend om de verschillende kloven en de mooie wandelingen die je hier kan maken. De eerste dag bezochten we Dales Gorge, waar een steile afdaling en een flinke klautertocht ons naar Circular Pool brachtten. Dit was echt een stukje paradijs op aarde, een natuurlijk zwembad met diepblauw water en heaps of waterfalls eromheen. De dag daarop reden we 13 km over een unsealed road naar de Hancock Gorge. Dit was behoorlijk spannend en ons autootje had het er duidelijk moeilijk mee, maar het was het avontuur meer dan waard! De wandeltocht door deze kloof was namelijk niet echt een wandeltocht te noemen, omdat we meer moesten zwemmen dan lopen. Op gegeven moment kwamen we aan bij de spider walk, waar je jezelf met handen en voeten tegen de wanden moest vastklemmen om verder te klauteren. De spider walk eindigde in de Kermit Pool, een diep en ontzettend koud zwembad midden in de kloof. Dit is na de Rim walk van de Kings Canyon onze favoriete wandeling in Australië!

Verder konden we niet komen met onze kleine hatchback, dus was het daarna tijd om door te rijden naar Exmouth. Hier zijn we ondertussen al lang weer weg, want het schrijven van een blog was er een beetje bij ingeschoten (oeps). Binnenkort vertellen we alles over onze avonturen in Australia's coral coast! Kijk ondertussen vooral naar onze foto's op Laura's facebook :)

Veel liefs,

Steef en Lau