Eerste week Nieuw Zeeland!
Door: Steef en Lau
Blijf op de hoogte en volg Lau en Steef
10 Maart 2017 | Nieuw Zeeland, Auckland
Na (emotioneel) afscheid genomen te hebben, begon onze reis richting Nieuw Zeeland. Vanaf Perth vlogen wij eerst naar Melbourne, waarna we na twee dagen verder zouden vliegen naar Auckland.
De eerste vlucht ging niet helemaal volgens plan, want bij aankomst bij de gate werd ons verteld dat de piloot ziek was geworden. We hadden nu dus twaalf uur vertraging! Gelukkig had de vliegmaatschappij (Jetstar) wel een hotelovernachting voor ons geregeld. Toch nog een paar uurtjes slaap kunnen pakken. De vlucht verliep verder zonder problemen en twaalf uur later dan gepland kwamen wij aan in Melbourne. In deze nu nog maar ene dag hebben wij het centrum van Melbourne bezocht. We hebben maar gewoon een beetje gewandeld, want we wisten dat we nog terug zouden komen na Nieuw Zeeland. De dag erop moesten wij weer vroeg op voor onze vlucht naar Auckland.
Veel te vroeg (vier uur van te voren) waren wij op de luchthaven. Gelukkig konden wij onze bagage al afgeven en door de nu nog rustige douane. Bij het boarden bleek er een klein probleempje te zijn: onze boarding passes deden het niet. Wij moesten naar de vrouw achter de infobalie lopen, zij wist misschien wat er mis was met onze boardingpasses. Hadden wij weer! De heldin achter de balie kon ons precies vertellen wat er mis was, we hadden namelijk een upgrade(!) gekregen naar business class. Het enige probleem was nu wel dat wij niet naast elkaar zouden zitten. Gelukkig kwam Laura haar vliegangst hier goed van pas en werden wij op verzoek alsnog naast elkaar geplaatst (voor zover dat kan in business class). Om een korte beschrijving te geven van de luxe die wij nu hadden: champagne voor het opstijgen, een eigen mini bar bij onze stoelen, achterin het vliegtuig een luxe bar, gedekte tafel met (uitgebreider) eten en wat misschien nog wel het beste was... Een stoel die helemaal plat kon! Deze gratis upgrade beviel zeker Stefan heel goed en hij was dan ook zeer verdrietig toen een half uur eerder dan gepland de landing al werd ingezet. Zijn verzoek om nog een rondje te vliegen werd (helaas voor hem) niet gehonoreerd.
Hier was dan eindelijk het moment waar wij al even naar hadden uitgekeken. Wij waren in Nieuw Zeeland! Geen haaien, slangen, kwallen, enge spinnen (met uitzondering van de redback) of andere dodelijke dieren meer! Wat een verademing! Met de Skybus gingen wij van de luchthaven naar de dichstbijzijnde bushalte van ons hostel. Hierna moesten wij nog slechts 150 meter lopen, maar helaas was deze 150 meter wel een heuvel van 1 op 1! Uitgeput van deze 150 meter waren wij dan eindelijk bij ons hostel en ons Nieuw Zeeland avontuur kon beginnen.
Onze tweede dag in Nieuw Zeeland begon iets later dan dat wij gepland hadden (toch wennen aan de nieuwe tijdzone), maar nu waren wij wel weer goed uitgerust. Na het ontbijt begonnen wij met het verkennen van Auckland City. Dit hadden wij echter al heel snel gezien, want wij vonden het niet zo bijzonder. Daarom besloten wij om snel op de ferry naar Devonport te stappen. Gelukkig is Devonport een stuk sfeervoller en hier hebben wij dan ook maar meteen koffie gedronken. Ook kwam Stefan met het idee om Mount Victoria op te lopen. Vanaf hier hadden wij een mooi uitzicht over Auckland. Dit was allemaal heel leuk geweest, als Laura's slipper niet zou breken boven op de heuvel. De gentleman in Stefan kwam meteen naar boven en hij liet Laura op zijn slippers de heuvel af lopen terwijl hij op blote voeten verder ging. Gelukkig voor Laura verkochten ze bij de ferryterminal slippers en dit was natuurlijk een goed excuus om nieuwe Havaianas te kopen.
Iets meer aan de tijdzone gewend stonden wij de volgende dag vroeg op. Vandaag zouden wij naar Waiheke Island gaan. Dit eiland staat bekend om de mooie natuur en de vele wijngaarden. Wij hadden kaartjes gekocht voor de hop on hop off bus en tijdens de busrit werd van alles over het eiland verteld. Helaas werd ook gemeld dat vanwege het slechte weer het werd afgeraden om de wandelingen te doen. Balen! Snel onze plannen gewijzigd en we besloten koffie te gaan drinken op een strandje. Het strand was gelukkig heel mooi en de koffie erg lekker. Vervolgens gingen we door naar het museum waar we meer konden leren over Waiheke's geschiedenis. Na ons bezoek zijn wij doorgegaan naar een wijngaard om wijn te kunnen proeven. Tot onze verbazing was het belachelijk duur om wijn te kunnen proeven. Per sample moesten wij drie(!) dollar betalen. Gelukkig deed de wijnproeverij in Margaret River hier niet aan. Omdat wij niet meteen na Nieuw Zeeland terug naar huis toe wilden, besloten we maar gewoon één drankje te bestellen. Ook lekker! Na ons drankje stapten wij weer op de bus. Na nog diverse mooie uitzichten gingen we weer op "huis" aan.
Op de derde dag kon onze dag door Nieuw Zeeland dan echt gaan beginnen. Wij gingen onze huur auto ophalen. Deze hadden wij gehuurd voor vier dagen, zodat wij alvast een gedeelte van het Noorder eiland konden zien voordat de ouders en het broertje van Laura aankwamen. In vergelijking met onze Dobby was de huurauto een oud barrel, maar hij bracht ons van A naar B dus dat was prima. Hij piepte wel een beetje, dus we noemden hem al snel Dopey. Vanaf Auckland zijn we in een keer doorgereden naar Whangerei. Omdat wij onderweg de tolweg namen konden we wel wat van de mooie omgeving zien, maar het was voornamelijk highway. Rond vier uur kwamen wij aan bij onze Airbnb en nadat we de spullen uit de auto gegooid hadden gingen wij op zoek naar de Bird sanctuary. Onze timing bleek perfect! Bij deze sanctuary was de enige kiwi ter wereld (ze leven alleen maar in Nieuw Zeeland, maar dit klinkt beter) die overdag bewonderd en geaaid kan worden. Sparky heeft in zijn jonge jaren één van zijn poten verloren door een ouderwetse val. Zijn verzorger heeft hem goed verzorgd, maar vanwege het ontbreken van een poot kan Sparky nooit meer terug in het wild. Ondanks dat kiwi's normaal nachtdieren zijn, is Sparky vooral gewend aan daglicht vanwege de verzorgingen van zijn poot. Nu gaan Sparky en zijn verzorger het hele land door om met name kinderen kennis te laten maken met kiwi's en om te zorgen dat deze kinderen weten wat de grootste gevaren zijn voor wilde kiwi's (auto's en honden). Naast Sparky was er bij deze sanctuary ook een blauwe penguïn, een baby uil met een verdraaide snavel, een andere native bird en een gekko die in een bosbrand een gedeelte van zijn vingers/klauwen is verloren. Natuurlijk hebben wij aan het einde van deze bijzondere kennismaking een grote donatie gegeven.
De volgende dag hebben wij ons bezoek aan Whangerei afgesloten met een bezoek aan de Whangerei Falls. Een mooie waterval waarbij je naar de onderkant van de falls kan lopen. Daarna was het was tijd om door te gaan naar Cape Reinga, ook wel bekend als de plaats waar twee oceanen samenkomen. Na een mooie rit kwamen wij na vijf uur aan op onze bestemming. Wat een prachtig gezicht om te zien met wat een geweld de twee oceanen samenkomen. Na een complete fotoshoot was het tijd om richting onze overnachting te rijden in Pukenui. Dit was een oud motel in een klein dorpje. Dit motel lag iets hoger op een bergje en vanaf hier konden we sting rays in het water zien zwemmen. Leuk!
Om acht uur waren wij de volgende morgen al klaar om op pad te gaan. Het enige wat we nog moesten halen was koffie. Groot probleem! Het enige cafeetje met take away koffie was pas rond 9 uur open. Nu snapten waarom niemand hier wil wonen! Zonder koffie gingen wij "goed" gehumeurd op pad naar de eerste de beste plek waar ze wél koffie verkochten. Gelukkig hebben wij hier niet lang naar hoeven zoeken en nu konden wij eindelijk wel goed gehumeurd op pad. Via een prachtige toeristische route waren wij onderweg naar het Waipo National Park, toen we opeens een rivier over moesten steken. Er was echter geen brug te zien. Wij hadden dus geen andere keuze dan met de ferry te gaan. Het overige gedeelte van deze prachtige rit verliep zonder verassingen. Het Waipo NP staat bekend om de Kauri bomen. Dit zijn massale bomen in zowel omtrek als hoogte. De grootste boom had een omtrek van 18 meter en een hoogte van 55 meter. Gigantisch! Na diverse kolossale bomen bewonderd te hebben gingen we door naar Opononi. Dit was wederom een klein sfeervol dorpje wat bekend werd door Opi, een dolfijn die een jaar lang elke dag de inwoners kwam bezoeken. Vanaf een berg in dit dorpje was er een mooi uitkijkpunt. Na de nodige foto's was het tijd om richting onze wel heel bijzondere Aibnb te gaan: een Donkey Farm/Animal sanctuary. Hier was Laura helemaal in haar element. Van het borstelen van de ezels tot het voeren van de gigantische koeien, wat een plezier!
Helaas kregen wij de volgende dag slecht nieuws. De familie van Laura kon niet mee komen met de vlucht van Dubai naar Auckland (risico van IPB vliegen). Hierdoor zouden zij (hopelijk) een dag later aankomen. Aangezien wij geen groot fan waren van Auckland, besloten wij om de auto een dag langer te huren. We mochten een dag langer op de Donkey Farm blijven en we hebben de Piroa Falls bezocht. We konden het zo goed vinden met de eigenares, dat we 's avonds naast het borstelen van de ezels ook de ezels mochten trainen (ja dat doet zij blijkbaar dagelijks). Een aparte maar toch ook wel leuke ervaring.
De volgende dag zouden wij eigenlijk Petra, Gijs en Casper ophalen van de luchthaven, maar dit ging zoals eerder beschreven helaas niet door. Wel stond er een hotel overnachting voor ons geboekt die niet meer verplaatst kon worden. Dit betekende dat wij na een rit van twee en half uur wel op de afgesproken plaats gingen overnachten, maar nog niet herenigd waren. Gelukkig konden we de drie persoonskamer wel met een dag verplaatsen. Petra, Gijs en Casper hadden dus zeker een slaapplaats morgen. Inmiddels zaten zij al op de vlucht naar Sydney, dus we wisten bijna zeker dat we ze de volgende dag zouden zien en ons grote Nieuw Zeeland avontuur echt zou beginnen!
Aangezien we die drie weken zoveel hebben gezien en gedaan, is het beter om dit een nieuw reisverslag te zetten. Deze gaan we ook heel snel posten!
Veel liefs,
Steef en Lau
De eerste vlucht ging niet helemaal volgens plan, want bij aankomst bij de gate werd ons verteld dat de piloot ziek was geworden. We hadden nu dus twaalf uur vertraging! Gelukkig had de vliegmaatschappij (Jetstar) wel een hotelovernachting voor ons geregeld. Toch nog een paar uurtjes slaap kunnen pakken. De vlucht verliep verder zonder problemen en twaalf uur later dan gepland kwamen wij aan in Melbourne. In deze nu nog maar ene dag hebben wij het centrum van Melbourne bezocht. We hebben maar gewoon een beetje gewandeld, want we wisten dat we nog terug zouden komen na Nieuw Zeeland. De dag erop moesten wij weer vroeg op voor onze vlucht naar Auckland.
Veel te vroeg (vier uur van te voren) waren wij op de luchthaven. Gelukkig konden wij onze bagage al afgeven en door de nu nog rustige douane. Bij het boarden bleek er een klein probleempje te zijn: onze boarding passes deden het niet. Wij moesten naar de vrouw achter de infobalie lopen, zij wist misschien wat er mis was met onze boardingpasses. Hadden wij weer! De heldin achter de balie kon ons precies vertellen wat er mis was, we hadden namelijk een upgrade(!) gekregen naar business class. Het enige probleem was nu wel dat wij niet naast elkaar zouden zitten. Gelukkig kwam Laura haar vliegangst hier goed van pas en werden wij op verzoek alsnog naast elkaar geplaatst (voor zover dat kan in business class). Om een korte beschrijving te geven van de luxe die wij nu hadden: champagne voor het opstijgen, een eigen mini bar bij onze stoelen, achterin het vliegtuig een luxe bar, gedekte tafel met (uitgebreider) eten en wat misschien nog wel het beste was... Een stoel die helemaal plat kon! Deze gratis upgrade beviel zeker Stefan heel goed en hij was dan ook zeer verdrietig toen een half uur eerder dan gepland de landing al werd ingezet. Zijn verzoek om nog een rondje te vliegen werd (helaas voor hem) niet gehonoreerd.
Hier was dan eindelijk het moment waar wij al even naar hadden uitgekeken. Wij waren in Nieuw Zeeland! Geen haaien, slangen, kwallen, enge spinnen (met uitzondering van de redback) of andere dodelijke dieren meer! Wat een verademing! Met de Skybus gingen wij van de luchthaven naar de dichstbijzijnde bushalte van ons hostel. Hierna moesten wij nog slechts 150 meter lopen, maar helaas was deze 150 meter wel een heuvel van 1 op 1! Uitgeput van deze 150 meter waren wij dan eindelijk bij ons hostel en ons Nieuw Zeeland avontuur kon beginnen.
Onze tweede dag in Nieuw Zeeland begon iets later dan dat wij gepland hadden (toch wennen aan de nieuwe tijdzone), maar nu waren wij wel weer goed uitgerust. Na het ontbijt begonnen wij met het verkennen van Auckland City. Dit hadden wij echter al heel snel gezien, want wij vonden het niet zo bijzonder. Daarom besloten wij om snel op de ferry naar Devonport te stappen. Gelukkig is Devonport een stuk sfeervoller en hier hebben wij dan ook maar meteen koffie gedronken. Ook kwam Stefan met het idee om Mount Victoria op te lopen. Vanaf hier hadden wij een mooi uitzicht over Auckland. Dit was allemaal heel leuk geweest, als Laura's slipper niet zou breken boven op de heuvel. De gentleman in Stefan kwam meteen naar boven en hij liet Laura op zijn slippers de heuvel af lopen terwijl hij op blote voeten verder ging. Gelukkig voor Laura verkochten ze bij de ferryterminal slippers en dit was natuurlijk een goed excuus om nieuwe Havaianas te kopen.
Iets meer aan de tijdzone gewend stonden wij de volgende dag vroeg op. Vandaag zouden wij naar Waiheke Island gaan. Dit eiland staat bekend om de mooie natuur en de vele wijngaarden. Wij hadden kaartjes gekocht voor de hop on hop off bus en tijdens de busrit werd van alles over het eiland verteld. Helaas werd ook gemeld dat vanwege het slechte weer het werd afgeraden om de wandelingen te doen. Balen! Snel onze plannen gewijzigd en we besloten koffie te gaan drinken op een strandje. Het strand was gelukkig heel mooi en de koffie erg lekker. Vervolgens gingen we door naar het museum waar we meer konden leren over Waiheke's geschiedenis. Na ons bezoek zijn wij doorgegaan naar een wijngaard om wijn te kunnen proeven. Tot onze verbazing was het belachelijk duur om wijn te kunnen proeven. Per sample moesten wij drie(!) dollar betalen. Gelukkig deed de wijnproeverij in Margaret River hier niet aan. Omdat wij niet meteen na Nieuw Zeeland terug naar huis toe wilden, besloten we maar gewoon één drankje te bestellen. Ook lekker! Na ons drankje stapten wij weer op de bus. Na nog diverse mooie uitzichten gingen we weer op "huis" aan.
Op de derde dag kon onze dag door Nieuw Zeeland dan echt gaan beginnen. Wij gingen onze huur auto ophalen. Deze hadden wij gehuurd voor vier dagen, zodat wij alvast een gedeelte van het Noorder eiland konden zien voordat de ouders en het broertje van Laura aankwamen. In vergelijking met onze Dobby was de huurauto een oud barrel, maar hij bracht ons van A naar B dus dat was prima. Hij piepte wel een beetje, dus we noemden hem al snel Dopey. Vanaf Auckland zijn we in een keer doorgereden naar Whangerei. Omdat wij onderweg de tolweg namen konden we wel wat van de mooie omgeving zien, maar het was voornamelijk highway. Rond vier uur kwamen wij aan bij onze Airbnb en nadat we de spullen uit de auto gegooid hadden gingen wij op zoek naar de Bird sanctuary. Onze timing bleek perfect! Bij deze sanctuary was de enige kiwi ter wereld (ze leven alleen maar in Nieuw Zeeland, maar dit klinkt beter) die overdag bewonderd en geaaid kan worden. Sparky heeft in zijn jonge jaren één van zijn poten verloren door een ouderwetse val. Zijn verzorger heeft hem goed verzorgd, maar vanwege het ontbreken van een poot kan Sparky nooit meer terug in het wild. Ondanks dat kiwi's normaal nachtdieren zijn, is Sparky vooral gewend aan daglicht vanwege de verzorgingen van zijn poot. Nu gaan Sparky en zijn verzorger het hele land door om met name kinderen kennis te laten maken met kiwi's en om te zorgen dat deze kinderen weten wat de grootste gevaren zijn voor wilde kiwi's (auto's en honden). Naast Sparky was er bij deze sanctuary ook een blauwe penguïn, een baby uil met een verdraaide snavel, een andere native bird en een gekko die in een bosbrand een gedeelte van zijn vingers/klauwen is verloren. Natuurlijk hebben wij aan het einde van deze bijzondere kennismaking een grote donatie gegeven.
De volgende dag hebben wij ons bezoek aan Whangerei afgesloten met een bezoek aan de Whangerei Falls. Een mooie waterval waarbij je naar de onderkant van de falls kan lopen. Daarna was het was tijd om door te gaan naar Cape Reinga, ook wel bekend als de plaats waar twee oceanen samenkomen. Na een mooie rit kwamen wij na vijf uur aan op onze bestemming. Wat een prachtig gezicht om te zien met wat een geweld de twee oceanen samenkomen. Na een complete fotoshoot was het tijd om richting onze overnachting te rijden in Pukenui. Dit was een oud motel in een klein dorpje. Dit motel lag iets hoger op een bergje en vanaf hier konden we sting rays in het water zien zwemmen. Leuk!
Om acht uur waren wij de volgende morgen al klaar om op pad te gaan. Het enige wat we nog moesten halen was koffie. Groot probleem! Het enige cafeetje met take away koffie was pas rond 9 uur open. Nu snapten waarom niemand hier wil wonen! Zonder koffie gingen wij "goed" gehumeurd op pad naar de eerste de beste plek waar ze wél koffie verkochten. Gelukkig hebben wij hier niet lang naar hoeven zoeken en nu konden wij eindelijk wel goed gehumeurd op pad. Via een prachtige toeristische route waren wij onderweg naar het Waipo National Park, toen we opeens een rivier over moesten steken. Er was echter geen brug te zien. Wij hadden dus geen andere keuze dan met de ferry te gaan. Het overige gedeelte van deze prachtige rit verliep zonder verassingen. Het Waipo NP staat bekend om de Kauri bomen. Dit zijn massale bomen in zowel omtrek als hoogte. De grootste boom had een omtrek van 18 meter en een hoogte van 55 meter. Gigantisch! Na diverse kolossale bomen bewonderd te hebben gingen we door naar Opononi. Dit was wederom een klein sfeervol dorpje wat bekend werd door Opi, een dolfijn die een jaar lang elke dag de inwoners kwam bezoeken. Vanaf een berg in dit dorpje was er een mooi uitkijkpunt. Na de nodige foto's was het tijd om richting onze wel heel bijzondere Aibnb te gaan: een Donkey Farm/Animal sanctuary. Hier was Laura helemaal in haar element. Van het borstelen van de ezels tot het voeren van de gigantische koeien, wat een plezier!
Helaas kregen wij de volgende dag slecht nieuws. De familie van Laura kon niet mee komen met de vlucht van Dubai naar Auckland (risico van IPB vliegen). Hierdoor zouden zij (hopelijk) een dag later aankomen. Aangezien wij geen groot fan waren van Auckland, besloten wij om de auto een dag langer te huren. We mochten een dag langer op de Donkey Farm blijven en we hebben de Piroa Falls bezocht. We konden het zo goed vinden met de eigenares, dat we 's avonds naast het borstelen van de ezels ook de ezels mochten trainen (ja dat doet zij blijkbaar dagelijks). Een aparte maar toch ook wel leuke ervaring.
De volgende dag zouden wij eigenlijk Petra, Gijs en Casper ophalen van de luchthaven, maar dit ging zoals eerder beschreven helaas niet door. Wel stond er een hotel overnachting voor ons geboekt die niet meer verplaatst kon worden. Dit betekende dat wij na een rit van twee en half uur wel op de afgesproken plaats gingen overnachten, maar nog niet herenigd waren. Gelukkig konden we de drie persoonskamer wel met een dag verplaatsen. Petra, Gijs en Casper hadden dus zeker een slaapplaats morgen. Inmiddels zaten zij al op de vlucht naar Sydney, dus we wisten bijna zeker dat we ze de volgende dag zouden zien en ons grote Nieuw Zeeland avontuur echt zou beginnen!
Aangezien we die drie weken zoveel hebben gezien en gedaan, is het beter om dit een nieuw reisverslag te zetten. Deze gaan we ook heel snel posten!
Veel liefs,
Steef en Lau
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
