Outback deel 2
Door: Lau en Steef
Blijf op de hoogte en volg Lau en Steef
26 September 2016 | Australië, Darwin
Outback trip deel 2.
Na een rit van vijf uur kwamen we weer aan in Alice Springs. Bij aankomst zagen wij allemaal mensen langs de kant van de weg staan. Ook lazen wij op borden langs de kant van de weg dat deze 's avonds afgesloten zou zijn in verband met een evenement. Leuk! Dat was onze eerste reactie, maar al deze mensen moesten ergens slapen... Dus snel naar de camping om te kijken of deze überhaupt nog wel plaats hadden. Bij de camping aangekomen bleek inderdaad dat deze compleet volgeboekt was. Gelukkig hadden wij maar een kleine tent en een autootje en konden we op dezelfde plek als de vorige keer staan. Dit was namelijk niet een officiële plek, maar een kleinere plek. Een groot pluspunt was wel dat dit de enige unpowered site met gras was. Geen gravel voor ons dus om ons tentje op neer te zetten! :) Inmiddels was het vier uur 's middags en de weg naar het centrum zou om vijf uur afgesloten worden. We wilden graag naar het centrum met de auto (ca. 10 km), want we hadden afgesproken om samen met Nari en Daniel wat te gaan eten. Met onze ervaring en met geweldig teamwork stond ons tentje een half uur later, inclusief de haringen en het oppompen van het luchtbed!
De mensenmassa langs de kant van de weg was flink toegenomen toen wij rond kwart voor vijf richting het centrum gingen. Toch was het verbazingwekkend makkelijk om een parkeerplaats (gratis!) te vinden in het centrum. Nadat we Nari en Daniel hadden gevonden, gingen we naar het centrum voor wat eten. Eenmaal in het centrum bleek al de ophef over een dragrace evenement te gaan. Met vanavond een parade op het programma. Zo'n 600 opgepimpte en auto's reden door het centrum van Alice Springs. Van een Mini Cooper die meer herrie maakte dan een vliegtuig tot aan de meeste dure auto's met opengezaage motorkappen, want anders zou de motor niet passen. Spectaculair om te zien! Anderhalf uur later was de laatste auto voorbij en gingen we op zoek naar een restaurant voor wat eten. Wat een leuke dag om terug te komen in Alice Springs!
De volgende dag wilden wij naar het West Macdonnel NP, maar vanwege het slechte weer (en omdat wij ons bed niet uit konden komen vanwege de kou) hebben wij besloten om een dag rust te nemen en de was te doen. Het is toch wel behoorlijk vermoeiend om zoveel te rijden elke dag! Gelukkig was het de derde dag mooier weer, zodat we nu wel naar het West Macdonnel konden gaan. In Australië hebben ze bij nagenoeg elk ingang van een national park een informatiehuisje. Meestal zijn die onbemand en ligt er een hele stapel A4'tjes met wandelroutes en hoogtepunten die iedereen gratis kan meenemen. Dit was hier ook het geval bij onze eerste afslag naar Simpsons Gap. Hier deden we meteen een kleine wandeling van een half uurtje, maar die stelde niet zoveel voor. Daarom waren we extra verbijsterd toen we doorreden naar Simpsons Gap en een prachtige kloof met veel water en rock wallabies tegenkwamen. De dag begon dus goed! We reden vervolgens door naar de Ochre Pit. Hier halen Aboriginals verf vandaan om hun muurschilderingen te maken. We verwachtten er niet al te veel van, maar het bleek bizar te zijn. De wanden van de kuil gingen van geel naar paars en alle kleuren daar tussen, heel mooi! Daarna door naar Ormiston gorge, waar we een wandeltocht van anderhalf uur gingen doen. Deze bracht ons na een flinke klim eerst naar een lookout point (we hebben tegenwoordig hele gespierde beentjes) en daarna weer naar beneden, waar we via rotsblokken over het water in de kloof liepen. Uiteindelijk kwamen we aan bij een echt strandje waar mensen lekker lagen te zonnebaden terwijl wij aan het zwoegen waren, verschil moet er wezen! De rest van de dag hebben wij met uitzondering van een enkele lookoutpoint niet veel meer gedaan. Eenmaal terug bij de camping hadden we er weer een autorit van 400 km opzitten.
De volgende dag ging onze reis verder richting Darwin, met een eerste tussenstop in Tennant Creek. Eerst nog even naar het centrum van Alice Springs, want we moesten nu toch echt afscheid nemen van Nari en Daniel. Zij hadden werk gevonden in de buurt van Melbourne en gingen dus de andere kant op, naar het zuiden. Na dit emotionele moment sprongen we snel in de auto, want we hadden weer 509 km voor de boeg. In Tennant Creek liepen we opeens tegen een muur van hitte op. In Alice Springs was het zo'n vijftien graden, daarna zaten we in onze auto met airco en toen we daaruit stapten was het zo'n dertig graden. Hier hadden we een snelle stopover, dus: tentje opzetten, koken, slapen, tentje afbreken, douchen en weer door naar de volgende stop. In dit geval was dat Mataranka, 567 km verderop. Hier was het zelfs 35 graden, maar gelukkig was het droge hitte. Mataranka staat bekend om de thermal springs, dus boekten wij twee nachten zodat we een spa-dagje konden hebben. De eerste nacht kwamen we erachter dat we onze tent op de voerplek van de wallabies hadden neergezet, we werden omsingeld door wallabies en 's ochtends vonden we een cadeautje op onze tarp :) Ook zagen we hier onze eerste cane toad, een ontzettend giftige pad die de Australiërs hebben geïmporteerd vanuit Zuid-Amerika om cane beetles te bestrijden. Uiteraard eten de cane toads geen cane beetles, maar ze planten zich snel voort en doden ondertussen alle native animals (zelfs crocs zijn niet veilig). Toen wisten we nog niet dat je ze moet doden, dus hebben we hem lekker laten lopen. Dat heeft waarschijnlijk zo'n honderd vogels het leven gekost, oeps! De tweede dag gingen we vroeg op pad om te dobberen in de helderblauwe Bitter Springs, een van de twee thermal springs (34 graden Celsius) die Mataranka rijk is. Stroomopwaarts ga je het water in, waarna je door de stroming langzaam tussen palmbomen door naar het einde wordt gevoerd. Daar klim je er weer uit en dan ga je nog een keertje! 's Middags hebben we de Mataranka Springs bezocht. Dit was een soort zwembad met hetzelfde water als van de Bitter Springs, dat overigens een beetje naar zwavel ruikt. Na een half uurtje dobberen besloten we om een noodle te huren en nogmaals de Bitter Springs af te gaan, want dat was leuker :)
Na nog een gebroken nacht (heel leuk die wallabies) pakten we alles weer in om via Katherine naar Darwin te rijden. In Katherine was het zo'n 38 graden en het werd steeds vochtiger. 423 km verder, in Darwin, was het vanwege de zee slechts 35 graden, maar de luchtvochtigheid was drukkend. We waren echt in de tropen beland!
Darwin was het eindpunt van onze outback trip, dus voor nu laten we het hierbij. Het is al lang genoeg geworden :) Binnenkort posten we de rest en zorgen we ervoor dat die weer helemaal up-to-date zijn! En mocht je het nog niet gezien hebben: we gooien langzaamaan alle foto's van onze reis op Laura's Facebook.
Groetjes vanuit een tropisch Australië,
Steef en Lau
Na een rit van vijf uur kwamen we weer aan in Alice Springs. Bij aankomst zagen wij allemaal mensen langs de kant van de weg staan. Ook lazen wij op borden langs de kant van de weg dat deze 's avonds afgesloten zou zijn in verband met een evenement. Leuk! Dat was onze eerste reactie, maar al deze mensen moesten ergens slapen... Dus snel naar de camping om te kijken of deze überhaupt nog wel plaats hadden. Bij de camping aangekomen bleek inderdaad dat deze compleet volgeboekt was. Gelukkig hadden wij maar een kleine tent en een autootje en konden we op dezelfde plek als de vorige keer staan. Dit was namelijk niet een officiële plek, maar een kleinere plek. Een groot pluspunt was wel dat dit de enige unpowered site met gras was. Geen gravel voor ons dus om ons tentje op neer te zetten! :) Inmiddels was het vier uur 's middags en de weg naar het centrum zou om vijf uur afgesloten worden. We wilden graag naar het centrum met de auto (ca. 10 km), want we hadden afgesproken om samen met Nari en Daniel wat te gaan eten. Met onze ervaring en met geweldig teamwork stond ons tentje een half uur later, inclusief de haringen en het oppompen van het luchtbed!
De mensenmassa langs de kant van de weg was flink toegenomen toen wij rond kwart voor vijf richting het centrum gingen. Toch was het verbazingwekkend makkelijk om een parkeerplaats (gratis!) te vinden in het centrum. Nadat we Nari en Daniel hadden gevonden, gingen we naar het centrum voor wat eten. Eenmaal in het centrum bleek al de ophef over een dragrace evenement te gaan. Met vanavond een parade op het programma. Zo'n 600 opgepimpte en auto's reden door het centrum van Alice Springs. Van een Mini Cooper die meer herrie maakte dan een vliegtuig tot aan de meeste dure auto's met opengezaage motorkappen, want anders zou de motor niet passen. Spectaculair om te zien! Anderhalf uur later was de laatste auto voorbij en gingen we op zoek naar een restaurant voor wat eten. Wat een leuke dag om terug te komen in Alice Springs!
De volgende dag wilden wij naar het West Macdonnel NP, maar vanwege het slechte weer (en omdat wij ons bed niet uit konden komen vanwege de kou) hebben wij besloten om een dag rust te nemen en de was te doen. Het is toch wel behoorlijk vermoeiend om zoveel te rijden elke dag! Gelukkig was het de derde dag mooier weer, zodat we nu wel naar het West Macdonnel konden gaan. In Australië hebben ze bij nagenoeg elk ingang van een national park een informatiehuisje. Meestal zijn die onbemand en ligt er een hele stapel A4'tjes met wandelroutes en hoogtepunten die iedereen gratis kan meenemen. Dit was hier ook het geval bij onze eerste afslag naar Simpsons Gap. Hier deden we meteen een kleine wandeling van een half uurtje, maar die stelde niet zoveel voor. Daarom waren we extra verbijsterd toen we doorreden naar Simpsons Gap en een prachtige kloof met veel water en rock wallabies tegenkwamen. De dag begon dus goed! We reden vervolgens door naar de Ochre Pit. Hier halen Aboriginals verf vandaan om hun muurschilderingen te maken. We verwachtten er niet al te veel van, maar het bleek bizar te zijn. De wanden van de kuil gingen van geel naar paars en alle kleuren daar tussen, heel mooi! Daarna door naar Ormiston gorge, waar we een wandeltocht van anderhalf uur gingen doen. Deze bracht ons na een flinke klim eerst naar een lookout point (we hebben tegenwoordig hele gespierde beentjes) en daarna weer naar beneden, waar we via rotsblokken over het water in de kloof liepen. Uiteindelijk kwamen we aan bij een echt strandje waar mensen lekker lagen te zonnebaden terwijl wij aan het zwoegen waren, verschil moet er wezen! De rest van de dag hebben wij met uitzondering van een enkele lookoutpoint niet veel meer gedaan. Eenmaal terug bij de camping hadden we er weer een autorit van 400 km opzitten.
De volgende dag ging onze reis verder richting Darwin, met een eerste tussenstop in Tennant Creek. Eerst nog even naar het centrum van Alice Springs, want we moesten nu toch echt afscheid nemen van Nari en Daniel. Zij hadden werk gevonden in de buurt van Melbourne en gingen dus de andere kant op, naar het zuiden. Na dit emotionele moment sprongen we snel in de auto, want we hadden weer 509 km voor de boeg. In Tennant Creek liepen we opeens tegen een muur van hitte op. In Alice Springs was het zo'n vijftien graden, daarna zaten we in onze auto met airco en toen we daaruit stapten was het zo'n dertig graden. Hier hadden we een snelle stopover, dus: tentje opzetten, koken, slapen, tentje afbreken, douchen en weer door naar de volgende stop. In dit geval was dat Mataranka, 567 km verderop. Hier was het zelfs 35 graden, maar gelukkig was het droge hitte. Mataranka staat bekend om de thermal springs, dus boekten wij twee nachten zodat we een spa-dagje konden hebben. De eerste nacht kwamen we erachter dat we onze tent op de voerplek van de wallabies hadden neergezet, we werden omsingeld door wallabies en 's ochtends vonden we een cadeautje op onze tarp :) Ook zagen we hier onze eerste cane toad, een ontzettend giftige pad die de Australiërs hebben geïmporteerd vanuit Zuid-Amerika om cane beetles te bestrijden. Uiteraard eten de cane toads geen cane beetles, maar ze planten zich snel voort en doden ondertussen alle native animals (zelfs crocs zijn niet veilig). Toen wisten we nog niet dat je ze moet doden, dus hebben we hem lekker laten lopen. Dat heeft waarschijnlijk zo'n honderd vogels het leven gekost, oeps! De tweede dag gingen we vroeg op pad om te dobberen in de helderblauwe Bitter Springs, een van de twee thermal springs (34 graden Celsius) die Mataranka rijk is. Stroomopwaarts ga je het water in, waarna je door de stroming langzaam tussen palmbomen door naar het einde wordt gevoerd. Daar klim je er weer uit en dan ga je nog een keertje! 's Middags hebben we de Mataranka Springs bezocht. Dit was een soort zwembad met hetzelfde water als van de Bitter Springs, dat overigens een beetje naar zwavel ruikt. Na een half uurtje dobberen besloten we om een noodle te huren en nogmaals de Bitter Springs af te gaan, want dat was leuker :)
Na nog een gebroken nacht (heel leuk die wallabies) pakten we alles weer in om via Katherine naar Darwin te rijden. In Katherine was het zo'n 38 graden en het werd steeds vochtiger. 423 km verder, in Darwin, was het vanwege de zee slechts 35 graden, maar de luchtvochtigheid was drukkend. We waren echt in de tropen beland!
Darwin was het eindpunt van onze outback trip, dus voor nu laten we het hierbij. Het is al lang genoeg geworden :) Binnenkort posten we de rest en zorgen we ervoor dat die weer helemaal up-to-date zijn! En mocht je het nog niet gezien hebben: we gooien langzaamaan alle foto's van onze reis op Laura's Facebook.
Groetjes vanuit een tropisch Australië,
Steef en Lau
-
26 September 2016 - 18:12
Petra:
Weer een compleet en leuk geschreven verslag, jullie geven een mooi beeld van jullie reis en belevenissen. Ik word niet vrolijk als ik over zo'n pad lees, maar ja het is Australië hè. Ik kijk nu al weer uit naar het volgende reisverslag. XX Petra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
